უცნობი ნაცნობი წერილები მხოლოდ ჩემთვის...

იცი ლაბირინთში ან დიდ ქალაქში ერთი ადამიანი ყოველთის ეძებს და უცდის მეორეს, და როცა მათი გზები იკვეთება..როცა მათი თვალები ერთმანეთს ხვდებიან, მაშინ წარსულიც და მომავალიც აზრს კარგავს...მაშინ მხოლოდ ეს წამი ფასობს რადგან სამყაროში ყველაფერი ერთი წამითაა დაწერილი, სხვაგვარად ოცნებები რომლებითაც ვცოცხლობთ მხოლოდ ოცნებებად რჩებიან...

დავიბენი... შემიყვარდი...

ვიგრძენი რომ ცხოვრება მშვენიერია..

და ზუსტად ამ დროს, უცბათ მოსულ სიჩუმეში შენი თვალები დავინახე და მიუხედავად იმისა რომ მათ მხოლოდ ფოტოდან ვუყურებდი რატომღაც მაინც დავიკარგე..დაახლოებით ისე ზღვაში რომ იკარგებიან ხოლმე გემები..

შენს თვალებში ჩაძირულს მომინდა რომ ქარი ვიყო ან წვიმა, რომ მაშინ გნახო როცა მომინდება..

მინდა მოგეფერო..

ჩაგეხუტო..

მინდა ჩემთან იყო..

მინდა გიყვარდე..

მინდა შენთან გატარებული წუთები მოვპარო დროის ქსოვილს და შევინახო როგორც ყვავილს ინახავენ ხოლმე წიგნში..

მინდა სურვილები შენთან ყოფნის ამიხდეს მანამ სანამ მის ჩაფიქრებას მოვასწრებ..

მინდა მთვარე მოგიწყვიტო ციდან და გაჩუქო..

შენ ხომ პატარა ხარ და საყვარელი, ყველაზე ლამაზი და სათუთი, შენ ანგელოზი ხარ რომლის სილამაზეზეც წერდა გალაქტიონი და ხატავდა მოდელიანი,ძერწავდა როდენი და უკრავდა ბახი..შენ სილამაზე ხარ რომლის გამოც ომები იწყება და შენს გამო ანათებენ ცაზე ვარსკვლავები და მთვარე..შენს გამოა რომ როცა მოწყენილი ხარ წვიმს ხოლმე,და შენს გამო ხატავენ ღრუბლები ცაზე შედევრებს...და ეს მაშინ როცა მოენატრები მათ........

to be continioud.......